عشق را گدایی نکنیم (طنز ) - پادشاه خوبی ها

پادشاه خوبی ها

عشق را گدایی نکنیم (طنز ) چهارشنبه 88/4/24 ساعت 2:5 عصر

   زچشم سالمش به من اشاره می کند بیا

نگاه می کــــــنم به او به چشم خواهری ولی

      همان نگاه می برد مـرا به ســـمت ناکجـــا!

دلم اسـیر می شــود به آن نگاه دلربا!

     چه قسمتی!چه حکمتی!میان کوچــه مادوتــا!

ســــــلام می دهم به اوسلام می دهد به من

      چه سرنوشت جالبی, پســـند می کند مـرا!

زگل که کم نمی شود اگرچه شاخه بشکند!

     چه کم شود ز او مگربدون چشــــــم ودست و پا!؟

میان عقل وقلب من عجب جدال می شود

به او چگونه گویمــــــــش پســــــندکرده ام تورا !؟

دوروز زندگی چــــــــرا به زیر پانهم دلم؟

      چرا نگویمش که من شدم اســیر و مبتــــــــلا!

زمن که کم نمی شود اگرچـــــــه رد کند مرا

      زبان حس وحال خود به رونیاورم چـــــــــــــرا !؟

دهان که بــــــــا ز می کنم به من نگاه می کند

          چه لحظه ای چه حالتی چه گرگرفته ا م خـدا!

اگر زمان امـــــــان دهد به عاشق تو جان دهد

      طلا وسکه می کنم به زیر پایتان فـــــــــــــدا!

نــــــگو که پا نداری وعلیل وکــــــــــور وخســته ای

           قسم به چشم سالمت! شفا دهد خدا تورا !

خلاصه می کنم سخن!که عاشقت شدم گدا !

     چه شاعرانه می شود رسـیدن من وشـــــــما!!

تمام می شود سخن سکوت می کند ولی

مرا به نام کوچکم چــرا نمی کند صـــــــــــــدا ؟!

چه شـــــ ـــرم می کند زمن!چه سر به زیر و با حیا

      وناگهان به یاعلی بلند می شــــود ز جــــــــا!

جـــــ ـواب می دهد به من به احترام وبا ادب:

در این زمانه دخــترک به خنگی تو مرحـــــــــــبا!

لگد به بخــ ــــت خود نزن ,حذر کن از وصال من

به چهره ام نمی خوردکه زن گرفته ام ســـــه تا؟!

به آبروی خود قســــــــم بریدم از همه به جز

      سپیده؛ یاسمن؛ سحر؛ فریده, نسترن ,صـــبآ

نصیحتی کــــــــــــــــنم تورا برادرانه مختصر

      برو برای عقل خود طلب کــن از خدا شــــفا!

تواز منم گداتری که عشـــق می کنی طلب

      مزاحمم نشو دگر !برو گدا !برو گـــــــــــــدا